?>

Archive

For the Пра асабістае і бягучае… category

«Суд супраць КДБ і Лукашэнкі — неўнікальная справа, якая адкрывае праўду»

Comments Off on «Суд супраць КДБ і Лукашэнкі — неўнікальная справа, якая адкрывае праўду»

У новым інтэрвію для канала Nexta Plus я распавёў пра свой шлях праз выкраданьне, турмы і суды Лукашэнкі, пра тое, як у 2021 годзе мяне падманам вывезьлі з Масквы і ўтрымлівалі ў ізалятарах КДБ, дзе я правёў сотні дзён у ШІЗА і на галадоўках.

Асноўныя тэмы размовы:

  • Мае ўмовы ўтрымання: больш за 200 сутак у карцэры, амаль 100 дзён галадовак, у тым ліку адна — 57 дзён бесперапынна. Гэта былі маральныя і фізычныя катаваньні, але яны ня зламалі мяне.
  • Роля рэжыму Лукашэнкі: улады выкарыстоўваюць палітвязьняў як «тавар» — вызваляюць толькі пад ціск і за «адэкватную цану». Сапраўднае вызваленьне магчыма толькі праз міжнародны ціск.
  • Псыхалягічны партрэт Лукашэнкі: паводле незалежных экспэртаў, ён будзе трымацца за ўладу нават цаной жыцьця апошняга беларуса. Ягоная ўлада — гэта бесперапынная помста і страх страты кантролю.
  • Будучыня Беларусі: пасьля рэжыму нас чакае складаны пераходны этап. Неабходна часовае ўрад і канстытуцыя, каб прадухіліць хаос. Беларускія эканамічныя магчымасьці вялікія — за 20–25 гадоў краіна можа выйсьці на ўзровень Нямеччыны, калі будзе воля і рэформы.
  • Люстрацыя і адказнасьць: я падрыхтаваў праект закону аб люстрацыі. Ён прадугледжвае пазбаўленьне вінаватых у рэпрэсіях права займаць дзяржаўныя пасады і абавязак кампэнсаваць ахвярам страты.

🎥 Поўнае інтэрвію можна паглядзець тут:

Facebooktwitterlinkedinrssinstagrammail

TV Republika: Маё інтэрв’ю пра жыцьцё за кратамі і надзею на справядлівасьць (відэа)

Comments Off on TV Republika: Маё інтэрв’ю пра жыцьцё за кратамі і надзею на справядлівасьць (відэа)

Беларуская версія

У эфіры TV Republika я распавёў пра тое, што мне давялося перажыць у беларускіх турмах.
Гэта гісторыя не толькі пра катаваньні і ізаляцыю, але і пра сілу, якая дапамагае трымацца нават у самых цяжкіх умовах.

Асноўныя моманты:

  • ФСБ перадала мяне ў Менск, дзе я атрымаў 11 гадоў і быў пераведзены з калёніі ў цяжкую турму.
  • Электрашок, ізаляцыя больш за год, поўнае адсечаньне ад сям’і і адвакатаў.
  • Адзіны ліст ад жонкі Алёны ў 2021 годзе, без магчымасьці тэлефанаваць.
  • Як выжываў: вучоба іспанскай мовы, матэматыка, Біблія і малітва.
  • Лукашэнка баіцца паўтору 2020-га, таму кідае ў турмы ўсіх, хто можа стаць пагрозай.
  • Беларускае грамадзтва не прымае ягоных сымбаляў, нават набліжаныя да ўлады людзі.
  • «Заклятае сяброўства» Лукашэнкі і Пуціна — толькі фасад.
  • Надзея на хуткае вызваленьне ўсіх палітвязьняў, у тым ліку Андрэя Пачобута.
  • Мой плян: дамагацца справядлівасьці ў судах ЗША супраць Лукашэнкі і КДБ.

Wersja polska

W programie TV Republika opowiedziałem o tym, co musiałem przeżyć w białoruskich więzieniach.
To historia nie tylko o torturach i izolacji, lecz także o sile, która pozwala przetrwać nawet w najtrudniejszych warunkach.

Najważniejsze wątki:

  • FSB zatrzymało mnie w Moskwie i przekazało do Mińska, gdzie skazano mnie na 11 lat i przeniesiono z kolonii karnej do więzienia o zaostrzonym rygorze.
  • Tortury prądem, ponad rok w izolatce, całkowite odcięcie od rodziny i adwokatów.
  • Jedyny list od żony Aleny w 2021 roku, brak jakiejkolwiek możliwości rozmów telefonicznych.
  • Jak przetrwałem: nauka języka hiszpańskiego, matematyka, Biblia i modlitwa.
  • Łukaszenka boi się powtórki z roku 2020, dlatego zamyka w więzieniach każdego, kto może być zagrożeniem.
  • Społeczeństwo białoruskie nie akceptuje symboli reżimu, nawet osoby z bliskiego otoczenia władzy.
  • „Zaklęta przyjaźń” Łukaszenki i Putina to tylko fasada.
  • Nadzieja na szybkie uwolnienie wszystkich więźniów politycznych, w tym Andrzeja Poczobuta.
  • Moim planem jest dochodzenie sprawiedliwości w sądach USA przeciwko Łukaszence i KGB.
Facebooktwitterlinkedinrssinstagrammail

Маё інтэрвію на «Эўрапейскім радыё»

Comments Off on Маё інтэрвію на «Эўрапейскім радыё»

У эфіры «Эўрарадыё» я падзяліўся сваёй гісторыяй — ад катаваньняў у турмах Лукашэнкі да планаў прыцягнуць рэжым да адказнасьці праз суд у ЗША.

Мы абмеркавалі:

  • як адбываліся перамовы вакол майго вызваленьня і якую ролю ў гэтым адыгрывалі ЗША;
  • што я бачыў і перажыў у ізалятарах і калоніях, у тым ліку практыкі катаваньняў і маральнага ціску;
  • чаму нават «супрацоўніцтва са сьледзтвам» не ратуе ў Беларусі і як працуе механізм падману ў судах;
  • як я пляную выкарыстаць амэрыканскую прававую сыстэму (FSIA, TVPA) для судовага перасьледу КДБ і беларускіх чыноўнікаў, і што гэта можа даць ахвярам рэжыму;
  • чаму важна ствараць калектыўныя іскі (class action) і шукаць кампэнсацыі для ўсіх пацярпелых.

Гэта не толькі пра маю асабістую гісторыю — гэта пра магчымасьць для ўсіх беларусаў патрабаваць справядлівасьці.

🎥 Глядзіце відэа перадачы на канале «Эўрапейскага радыё» і далучайцеся да абмеркаваньня.

Facebooktwitterlinkedinrssinstagrammail

Пяць год таму. Пачатак.

Comments Off on Пяць год таму. Пачатак.

Мы з Алёнай сустрэлі тую раніцу ў Беларусі. За месяц да таго набылі дом у вёсцы Малая Сырмеж Мядзельскага раёну — побач з курортным пасёлкам Нарач. Прыехалі паглядзець, абжыць, звыкнуць да новага месца. Але гісторыя распарадзілася інакш: менавіта там мы ўключыліся ў падзеі, якія ахапілі ўсю краіну.

Continue reading this entry »Facebooktwitterlinkedinrssinstagrammail

Гэта не “пакаяньне”. Гэта паказаньні пад прымусам — і мая спроба застацца сабой.

Comments Off on Гэта не “пакаяньне”. Гэта паказаньні пад прымусам — і мая спроба застацца сабой.

📅 Сёньня спаўняецца роўна 3 гады з пачатку судовага працэсу ў Менску, і 3 месяцы з таго моманту, як я вярнуўся на волю.

3 гады таму, у жніўні 2022, я сядзеў у клетцы. Але нават там — сказаў тое, што мог сказаць. Сказаў годна, хоць і пад кантролем КДБ. Я сказаў пра сваіх сяброў, пра веру ў справядлівасьць, і пра тое, што ўлада не павінна быць мэтай сама па сабе.

3 месяцы таму, у красавіку 2025, я ступіў на зямлю ЗША. І цяпер сам вырашаю, што сказаць і калі. І вось зараз — час паказаць, што я сказаў тады.

3 гады таму — у клетцы.
3 месяцы як вольны.
Я сам цяпер распавяду, што адбывалася насамрэч.
3 гады таму — у клетцы.
3 месяцы як вольны.
Я сам цяпер распавяду, што адбывалася насамрэч.

🧾 У гэтым допісе — поўны тэкст майго выступу ў судзе, паказаньні Кастусёва і Фядуты, усе супярэчнасьці, усе падвойныя сэнсы. Гэта не споведзь. Гэта nolo contendere. Гэта не “пакаяньне” — гэта дакумэнт, у якім я зрабіў столькі, колькі дазваляла абстаноўка.

📖 Прачытайце. Хто ведае, можа калісьці гэта зачытваюць у Гаазе.

👉 Поўны тэкст паказаньняў — тут.

✊ Калі верыш, што нават пад ціскам можна застацца сабой — зрабі рэпост. Сьведчаньне — гэта ўжо змаганьне.

Facebooktwitterlinkedinrssinstagrammail

Жоўтая бірка

Comments Off on Жоўтая бірка

— Вы ня падкажыце, дзе можна разжыцца жоўтай біркай? — ветліва спытаў малады чалавек, які яшчэ нядаўна працаваў у ІТ-кампаніі ў Парку высокіх тэхналогіяў і лічыўся там экспертам па гульнях-“стралялках”.

— Прабачце, а вы хто? — насцярожана спытаўся зонаўскі “кум”.

— Дык я ж ужо два разы быў затрыманы на пікеце, адзін раз мяне аблаяў матам сьледчы на допыце… А яшчэ я неаднаразова лайкаў Ціханоўскую. Думаю, я заслужыў на такі знак?

— Ааа, дык вы добраахвотнік. Ну што ж, падпісвайце тут, тут і тут. Зараз атрымаеце бірку. Але ведайце: назад ужо нельга. У вашай асабовай справе цяпер будзе адпаведная адзнака.

Ён узяў жоўты аркуш паперы і засунуў у друкарку. Потым акуратна нажніцамі выразаў простакутнік і заламінаваў яго, пасьля чаго прылепіў да грудзяў прасіцеля. Там былі: фотка без валасоў (цяпер модна — “турэмны лук”), артыкулы (130-3, 289, 361, 361-3 і 369), тэрмін — “10 гадоў”

— Існуе магчымасьць героізацыі, — сказаў “кум”. — Можаце атрымаць дадатковы тэрмін па 411-м артыкуле. Бонусам.

Усьміхнуўшыся ўласнаму жарту, “кум” на асабовую справу прасіцеля ляпнуў штамп: “спрычынены да злачынства дзяржаўнай важнасьці”. І маркерам правёў чырвоную паласу па дыяганалі вокладкі.

— Цяпер парадак, — задаволена рухкнуў “кум”.

— І што цяпер будзе? — спытаў хлопец.

— Цяпер вы — грамадзянін катэгорыі “патэнцыйна небясьпечны для стабільнасьці”. Вам нельга нідзе працаваць, апроч прыборкі двароў. А яшчэ вас нельга наймаць на дзяржаўную працу, абслугоўваць у цырульні і ўзгадваць у навінах. Але праз гэта вас абавязкова заўважаць усе, хто яшчэ думае, што ім нічога ня будзе. На вашых грудзях цяпер маркер, як у тых, хто некалі насіў зорку Давіда. Толькі рэлігія тут іншая: наіўная вера ў закон пры дыктатуры. Вас ня можна не заўважыць.

— А можна… чырвоную?

— Гэта пазьней. Калі заслужыце. Чырвоную даюць толькі анархістам. У вас усё яшчэ наперадзе. Ідзіце вывучайце працы Пляханава.

Continue reading this entry »Facebooktwitterlinkedinrssinstagrammail

Прамы эфір на “Маланка Media”

Comments Off on Прамы эфір на “Маланка Media”

27 ліпеня я ўзяў удзел у жывым эфіры на Malanka Media. Размова атрымалася шчырая і нязмушаная — пра асабістае, пра палітычнае і нават пра… вядро.

Падчас эфіру мы:

— закранулі маё жыцьцё пасьля вызваленьня,
— абмеркавалі рэзанансныя заявы Сяргея Ціханоўскага,
— паразважалі пра будучыню Беларусі,
— паглядзелі на геапалітыку шырэй,
— і, вядома, не абмінулі вядро — як арт-аб’ект і як сыстэмны сымбаль.

Глядзець цалкам можна тут:

Facebooktwitterlinkedinrssinstagrammail

Вусаты партрэт і вядро

Comments Off on Вусаты партрэт і вядро

У «амэрыканцы», славутым СІЗА КДБ, жыцьцё — гэта не табе санаторый (хаця некаторыя называюць яе «санаторыем Івана Станіслававіча», маючы на ўвазе Церцеля), але і не безнадзейная рутына: заўсёды ёсьць месца для інавацыяў. Напрыклад, толькі ў шасьці з васемнаццаці камэр ёсьць унітаз (ці хутчэй ягонае падабенства). Астатнія дванаццаць атрымліваюць у спадчыну сапраўднае беларускае ноу-хау — спэцыяльнае шматфункцыйнае пластыкавае вядро для патрэбаў. Нават з сядушкай! І калі прызвычаісься да поглядаў сукамернікаў — можаш карыстацца з камфортам. Вядро выносіцца двойчы на дзень у калідорны клозэт. Пах у камэры — бонусам.

Партрэцік
Continue reading this entry »Facebooktwitterlinkedinrssinstagrammail

4 года тюрьмы или в гостях у Лукашенко. Юрий Зенкович & Стив Дудник

Comments Off on 4 года тюрьмы или в гостях у Лукашенко. Юрий Зенкович & Стив Дудник

Дал интервью своему другу, частному детективу из Флориды Стиву Дуднику.

https://youtu.be/HJUuAHpBxlo?si=VlCaS6OUxss-xP4e
Facebooktwitterlinkedinrssinstagrammail

Возвращение из ада

Comments Off on Возвращение из ада
Facebooktwitterlinkedinrssinstagrammail

Двойчы экстрэміст, аднойчы тэррарыст

Comments Off on Двойчы экстрэміст, аднойчы тэррарыст

Я, аказваецца, асоба, узнагароджаная ардэнамі і медалямі Рэспублікі Беларусь: адзін раз ордэнам “Тэрарыст Рэспублікі Беларусь” і двойчы медалём “Экстрэміст Рэспублікі Беларусь”.Цікава, што спасылка на рашэньне Церцеля ёсьць у “прысудзе”, але няма ў цэнтралізаваным рэестры экстрэмісцкіх арганізацыяў. Нават крыўдна — забыліся пра адзін медаль публічна абвесьціць.

Facebooktwitterlinkedinrssinstagrammail

…І гэтыя людзі забараняюць мне калупацца ў носе

Comments Off on …І гэтыя людзі забараняюць мне калупацца ў носе
i hetyja ludzi zabaraniajuc mnie kalupacca u nosie

На “амэрыканцы” ўсё па-свойму. Гэта і зразумела: КГБ — гэта вам ня тая “мянтоўка”. Таму правілы паўсюдна свае: усе вязьні “сакрэтныя”, ахоўнікі і афіцэры падпісваюцца нумарамі сваіх пасьведчаньняў замест імёнаў, а калі чалавека канваіруюць, то канвойны сьвісьціць.

Сьвіст азначае, што ўсе, хто ня мае права бачыць і ведаць вязьняў у твар, павінныя разьбягацца з дарогі і хавацца, як мышы, па норах. Вязьні жартуюць, што ахоўнікаў “амэрыканкі” павінныя рыхтаваць ня меней за 5 год. Пры гэтым першыя 4 гады яны вучацца сьвісьцець, і цэлы год вывучаюць на практыцы, што такое быць сапраўдным грозным кагэбэшнікам, якога павінныя ўсе баяцца.

Continue reading this entry »Facebooktwitterlinkedinrssinstagrammail

Пра кнігу

Comments Off on Пра кнігу

Тут вось ужо не адзін тузін чалавек, з кім я размаўляў, раяць мне сесьці пісаць кнігу пра тое, як я правёў апошнія 4 гады.Праблема ў тым, што, ведаючы сябе, магу сцьвярджаць, што напісаць кнігу цалкам мне будзе цяжка — хаця я пішу хутка і, здаецца, цікава, на доўгія марафоны вялікіх кнігаў мяне не хапае. Вось каротка эсэ — гэта для мяне самае тое. Таму, калі я пачну пісаць, то менавіта ў фармаце кароткіх эсэ.Але ж з чаго пачаць? Напішыце ў каментарах, якія тэмы вам былі б найбольш цікавымі, і зь якіх варта б было пачаць. Бо гісторыяў, анекдотаў і баек накапілася, канешне ж, шмат. Але што выбраць — сам губляюся.

Facebooktwitterlinkedinrssinstagrammail

Юрась Зянковіч вызвалены

Comments Off on Юрась Зянковіч вызвалены

Добры дзень усім. Я шчасьліва дабраўся да дому пасьля 4 год адсутнасьці. Дзякуй усім неабыякавым за падтрымку.У бліжэйшым часе, думаю, тут зьявяцца матэрыялы пра тое, як я правёў апошнія 4 гады жыцьця. А пачну ў таго, што ў панядзелак я планую правесьці прэс-канферэнцыю праз ZOOM для прадстаўнікоў СМІ. Калі ў вас ёсьць жаданьне ўзяць у ёй удзел, калі ласка, пакіньце каментар пад гэтым допісам з назвай вашага СМІ/блогу, і вам у прыватнае паведамленьне будзе дасланы лінк.Яшчэ раз усім дзякуй. Жыве Беларусь!

Facebooktwitterlinkedinrssinstagrammail
Blue Taste Theme created by Jabox