До відзэня кумпякі!
До відзэня млеко!
Бо, пся крэў, бальшавікі
Ест юж недалеко.
(с) Народны фальклор на Мядзельшчыне (ламаная польская мова)
Прысьвячаецца чарговай гадавіне захопу бальшавікамі Заходняй Беларусі.
?>
Змаганьне, заснаванае на праве. Праўда, абгрунтаваная фактамі.
— Вы ня падкажыце, дзе можна разжыцца жоўтай біркай? — ветліва спытаў малады чалавек, які яшчэ нядаўна працаваў у ІТ-кампаніі ў Парку высокіх тэхналогіяў і лічыўся там экспертам па гульнях-“стралялках”.
— Прабачце, а вы хто? — насцярожана спытаўся зонаўскі “кум”.
— Дык я ж ужо два разы быў затрыманы на пікеце, адзін раз мяне аблаяў матам сьледчы на допыце… А яшчэ я неаднаразова лайкаў Ціханоўскую. Думаю, я заслужыў на такі знак?
— Ааа, дык вы добраахвотнік. Ну што ж, падпісвайце тут, тут і тут. Зараз атрымаеце бірку. Але ведайце: назад ужо нельга. У вашай асабовай справе цяпер будзе адпаведная адзнака.
Ён узяў жоўты аркуш паперы і засунуў у друкарку. Потым акуратна нажніцамі выразаў простакутнік і заламінаваў яго, пасьля чаго прылепіў да грудзяў прасіцеля. Там былі: фотка без валасоў (цяпер модна — “турэмны лук”), артыкулы (130-3, 289, 361, 361-3 і 369), тэрмін — “10 гадоў”
— Існуе магчымасьць героізацыі, — сказаў “кум”. — Можаце атрымаць дадатковы тэрмін па 411-м артыкуле. Бонусам.
Усьміхнуўшыся ўласнаму жарту, “кум” на асабовую справу прасіцеля ляпнуў штамп: “спрычынены да злачынства дзяржаўнай важнасьці”. І маркерам правёў чырвоную паласу па дыяганалі вокладкі.
— Цяпер парадак, — задаволена рухкнуў “кум”.
— І што цяпер будзе? — спытаў хлопец.
— Цяпер вы — грамадзянін катэгорыі “патэнцыйна небясьпечны для стабільнасьці”. Вам нельга нідзе працаваць, апроч прыборкі двароў. А яшчэ вас нельга наймаць на дзяржаўную працу, абслугоўваць у цырульні і ўзгадваць у навінах. Але праз гэта вас абавязкова заўважаць усе, хто яшчэ думае, што ім нічога ня будзе. На вашых грудзях цяпер маркер, як у тых, хто некалі насіў зорку Давіда. Толькі рэлігія тут іншая: наіўная вера ў закон пры дыктатуры. Вас ня можна не заўважыць.
— А можна… чырвоную?
— Гэта пазьней. Калі заслужыце. Чырвоную даюць толькі анархістам. У вас усё яшчэ наперадзе. Ідзіце вывучайце працы Пляханава.
Continue reading this entry »У «амэрыканцы», славутым СІЗА КДБ, жыцьцё — гэта не табе санаторый (хаця некаторыя называюць яе «санаторыем Івана Станіслававіча», маючы на ўвазе Церцеля), але і не безнадзейная рутына: заўсёды ёсьць месца для інавацыяў. Напрыклад, толькі ў шасьці з васемнаццаці камэр ёсьць унітаз (ці хутчэй ягонае падабенства). Астатнія дванаццаць атрымліваюць у спадчыну сапраўднае беларускае ноу-хау — спэцыяльнае шматфункцыйнае пластыкавае вядро для патрэбаў. Нават з сядушкай! І калі прызвычаісься да поглядаў сукамернікаў — можаш карыстацца з камфортам. Вядро выносіцца двойчы на дзень у калідорны клозэт. Пах у камэры — бонусам.


На “амэрыканцы” ўсё па-свойму. Гэта і зразумела: КГБ — гэта вам ня тая “мянтоўка”. Таму правілы паўсюдна свае: усе вязьні “сакрэтныя”, ахоўнікі і афіцэры падпісваюцца нумарамі сваіх пасьведчаньняў замест імёнаў, а калі чалавека канваіруюць, то канвойны сьвісьціць.
Сьвіст азначае, што ўсе, хто ня мае права бачыць і ведаць вязьняў у твар, павінныя разьбягацца з дарогі і хавацца, як мышы, па норах. Вязьні жартуюць, што ахоўнікаў “амэрыканкі” павінныя рыхтаваць ня меней за 5 год. Пры гэтым першыя 4 гады яны вучацца сьвісьцець, і цэлы год вывучаюць на практыцы, што такое быць сапраўдным грозным кагэбэшнікам, якога павінныя ўсе баяцца.
Continue reading this entry »